Co łączy Kamilę Skolimowską, Jana Kulczyka, Fridę Kahlo, Wilhelma II Hohenzollerna, Jamesa Stewarta, Françoise Sagan, Franka Herberta, Emilie du Châtelet, Jona Lorda? Wszyscy oni zmarli z powodu zatorowości płucnej.
Skolimowska zmarła 18 lutego 2009 r. w Vila Real de Santo António w czasie zgrupowania polskich lekkoatletów w Portugalii. Zasłabła podczas treningu, a podczas transportu do szpitala straciła przytomność. Mimo godzinnej resuscytacji lekarzom nie udało się jej uratować. Przyczyną śmierci okazał się zator tętnicy płucnej. Zator był spowodowany nierozpoznaną zakrzepicą. Nieco wcześniej zawodniczka uskarżała się na bolącą łydkę, lekarz nie rozpoznał wtedy zagrożenia, a zaordynowany przez niego masaż uruchomił zakrzep i doprowadził do zatoru.
Skolimowska urodziła się 4 listopada 1982 r. w Warszawie. Była córką znanego sztangisty, medalisty mistrzostw świata i olimpijczyka z 1980 r. Swoją przygodę ze sportem zaczęła od wioślarstwa (medal mistrzostw Polski juniorów) i podnoszenia ciężarów (brązowy medal mistrzostw Polski seniorów w 1994 r. w kategorii 59 kg z wynikiem 102,5 kg).
Pierwsze lekkoatletyczne kroki stawiała na boisku warszawskiej Legii gdzie pod okiem Zygmunta Jałoszyńskiego jej brat Robert trenował pchnięcie kulą. Do trenowania rzutu młotem zachęcił ją wówczas Zbigniew Pałyszko. W późniejszych latach kariery startowała w barwach Warszawianki oraz Gwardii Warszawa. W wieku niespełna 14 lat zdobyła złoty medal seniorskich mistrzostw kraju ustanawiając zarazem rekord Polski.
Już jako młodziczka osiągnęła poziom międzynarodowy (10. miejsce na listach światowych seniorek w 1997 r.). W tym samym roku zdobyła tytuł mistrzyni Europy juniorek, a 2 lata później - złoty medal mistrzostw świata juniorów młodszych. Startując w wieku niespełna 18 lat na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney dość nieoczekiwanie została mistrzynią olimpijską z wynikiem 71,16 m.
Późniejsze jej starty w igrzyskach olimpijskich i mistrzostwach świata nie przyniosły już medalowych sukcesów. Najwyższe, czwarte lokaty zajęła podczas mistrzostw świata w Edmonton (2001) i Osace (2007). Na igrzyskach olimpijskich w Atenach (2004) wywalczyła 5. miejsce, natomiast 4 lata później w Pekinie start w finale zakończyła bez wyniku, paląc wszystkie 3 próby (był to jedyny występ w karierze Skolimowskiej, w którym uległa późniejszej rekordzistce świata – Polce Anicie Włodarczyk). Jedynie w mistrzostwach Starego Kontynentu udało się jej sięgnąć po medale – w 2002 roku wywalczyła srebro, zaś w 2006 brąz. 12-krotna mistrzyni Polski – ostatnio w 2008. Jej rekord życiowy - 76,83 m został uzyskany 11 maja 2007 w Dosze podczas mityngu Super Grand Prix IAAF. Zawodniczka osiągając ten rezultat pobiła poprzedni swój najlepszy wynik o 1,54 m. W historii kobiecego rzutu młotem lepszy rezultat zanotowało 9 zawodniczek (w momencie uzyskania wyniku Skolimowskiej lepsze rekordy życiowe miały 3 młociarki).
Absolwentka Liceum Ogólnokształcącego im. gen. Władysława Sikorskiego. W 2001 rozpoczęła studia w Wyższej Szkole Społeczno-Ekonomicznej w Warszawie, zakończone obroną pracy licencjackiej pt. "Łączność elektroniczna między BRE Bankiem a jego klientami". W 2005 obroniła pracę magisterską pt. "Metody oceny zdolności kredytowej i jej zabezpieczeń na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego". Od 2004 do 2009 roku pełniła służbę w Oddziale Prewencji Komendy Stołecznej Policji w Piasecznie (woj. mazowieckie), w randze sierżanta.
