Operacyjne leczenie żylaków

To niewątpliwie najstarsza metoda leczenia przewlekłej choroby żylnej. Zabieg operacyjny najczęściej przeprowadza się w znieczuleniu przewodowym bądź w ogólnym, jednak istnieje możliwość zastosowania znieczulenia miejscowego. To jedyny zabieg, w którym nie ma ograniczeń co do wielkości żył, jakie można usunąć.

Klasyczny zabieg operacyjny polega na usunięciu niewydolnej żyły odpiszczelowej lub odstrzałkowej, a następnie żylaków, oraz zlokalizowaniu perforatorów i przerwaniu ich ciągłości.

Technika operacyjna usuwania niewydolnych dużych pni żylnych została po raz pierwszy zastosowana w 1905 r. przez Williama Wayne’a Babcocka i stosuje się ja nadal.

Przebieg zabiegu

Na początku zabiegu wykonuje się nacięcie w pachwinie, gdzie żyła odpiszczelowa uchodzi (wpada) do żył głębokich. Naczynie się przecina i podwiązuje koniec od strony żył głębokich. Następnie wykonuje się drugie nacięcie skóry ponad żyłą (w zależności od rozległości zmian: albo w okolicy kolana, albo w okolicy kostki). Do żyły wprowadza się długą metalową sondę i za jej pomocą wyciąga się żyłę (czynność tę określa się mianem strippingu).



Żylaki w metodzie klasycznej usuwa się z drobnych nacięć skóry z użyciem specjalnych haczyków i szczypczyków.



Rany po zabiegu zszywa się lub zamyka za pomocą plastrów (stripów). Po zabiegu na kończynę zakłada się opatrunek uciskowy (pończocha). Pacjent jest wypisywany ze szpitala w dniu zabiegu lub w dniu następnym.

Postępowanie po zabiegu

Zazwyczaj zaleca się utrzymanie opatrunku przez tydzień po zabiegu, do momentu usunięcia szwów. W tym czasie chory może się normalnie poruszać, jednak powinien unikać długotrwałego siedzenia z opuszczonymi nogami bądź stania.

Następnie pacjent zgłasza się na kontrolę, w czasie której usuwa się szwy skórne i zmienia opatrunek. Zaleca się noszenie opaski elastycznej bądź pończochy nawet przez kilka miesięcy po zabiegu. Sprzyja to prawidłowemu gojeniu, wchłanianiu się krwiaków i do pewnego stopnia chroni przed nawrotami choroby. Pełną sprawność chorzy uzyskują zazwyczaj po okresie 2–4 tygodni - taki jest też czas zalecanego pobytu na zwolnieniu lekarskim.

Skuteczność operacyjnego leczenia żylaków

Metoda chirurgiczna jest skuteczna, jednak dość inwazyjna. W miejscu usuniętej metodą strippingu żyły często powstaje krwiak. Z uwagi na liczne rany istnieje ryzyko infekcji, szczególnie groźne w przypadku rany w pachwinie. Mechaniczne usuwanie naczyń wiąże się z możliwością uszkodzenia gałęzi nerwów skórnych, co prowadzi do przejściowych lub stałych zaburzeń czucia na pewnych obszarach kończyny. W miejscach nacięć skóry pozostają niewielkie blizny. Nie można też zapomnieć o potencjalnych powikłaniach znieczulenia.

Do rzadkich, ale poważnych, powikłań należy zakrzepica żył głębokich oraz wtórna zatorowość płucna.

Niestety, jak wspomniano, metoda chirurgiczna nie daje 100% zabezpieczenia przed nawrotem choroby w przyszłości. Mamy bowiem do czynienia z postępem samej choroby: degeneracji może ulec inne naczynie, a w jego dorzeczu powstaną nowe żylaki, nieobecne podczas operacji. Co zaskakujące, organizm posiada również zdolność odtworzenia żylaków w miejscu poprzednio usuniętych naczyń. Takie nawrotowe żylaki są bardzo trudne do leczenia, a każda kolejna operacja niesie ze sobą większe ryzyko powikłań. Na szczęście nawrotowe żylaki można zazwyczaj z powodzeniem leczyć mniej inwazyjnymi metodami, szczególnie jeśli leczenie rozpocznie się na wczesnym etapie.

Przeciwwskazania do operacji

Przeciwwskazaniami do operacji klasycznej są ciężkie stany chorobowe, podeszły wiek, według wielu chirurgów nie powinno się operować chorego bezpośrednio po przebytej zakrzepicy żylaków, a także z czynnym owrzodzeniem na kończynie. Do niedawna przeciwwskazaniem do operacji była niewydolność żył układu głębokiego (np. na skutek przebytej zakrzepicy), jednak ta teoria uległa ostatnio zmianie. Badania wykazały, że usunięcie uszkodzonych żył powierzchownych, przy zachowanych drożnych żyłach głębokich może znacząco poprawić przepływ żylny w kończynie (z 2 chorób zostaje jedna).

Pewną modyfikacją metody operacyjnej jest tzw. miniflebektomia - procedura wykonywana najczęściej w znieczuleniu miejscowym. Za jej pomocą usuwa się drobne żyłki i żylaki z bardzo niewielkich nacięć lub wręcz nakłuć skóry. Jest to metoda alternatywna do zabiegu skleroterapii, pozwalająca uzyskać efekt szybciej i bez ryzyka powstania przebarwień.

Istotny dla wielu chorych jest fakt, że klasyczna metoda operacji żylaków jako jedyna jest refundowana przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Wszystkie inne metody leczenia są niestety pełnopłatne.

08.10.2015
Zobacz także
  • Laserowe leczenie żylaków
  • Leczenie żylaków
  • Żylaki
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta